We wcześniej przytoczonym temacie, mamy słowo "wędrówka". Jak mamy je odbierać? Uważam, że jest to metafora, która kryje w sobie wiele ukrytych sensów, myśli. Motyw wędrówki jest jednym z najczęstszych motywów w literaturze. Zapewnia on urozmaicenie. Wystarczy, że bohater zmieni miejsce pobytu i już pojawiają się nowe postacie i wydarzenia. „Wędrówką jedną życie jest człowieka"- postawiona przede mną wiarygodna teza jest kolejnym znakiem zapytania w mojej księdze życia. Czy człowiek stworzony jest tylko po to, aby kroczyć niezmiennie, dążąc do ziemi obiecanej? Pierwszym argumentem, potwierdzającym słuszność hipotezy, będzie przykład zaczerpnięty z „Odysei" Homera. Stare Dobre Małżeństwo - Wędrówką życie jest człowieka tekst piosenki. Zobacz teledysk i tłumaczenie, a potem nagraj swoją wersję do profesjonalnego podkładu muzycznego. Słuchaj tysięcy nagrań użytkowników! Wiersz stanowi przemyślenia dotyczące ludzkiego losu. Na pewno jest niepowtarzalne, choć bywają wzloty i upadki. Podmiot liryczny mówi w 1 osobie. Adresatem sa wszyscy czytelnicy, ktorzy kochają poezję Stachury, co widać po zwrotach podmiotu lirycznego do każdego czytelnika. Komentarze. Całe życie człowieka to wędrówka w nieznane. Codziennie zmierzamy się z przygodą, która nie zawsze jest ciekawa. Człowiek cieszy się z rzeczy, które są mu miłe, a ubolewa nad tymi złymi. Każdy ma jakiś cel swojej wędrówki. „Wędrówką życie jest człowieka" to wiersz Edwarda Stachury wyraźnie przeznaczony do śpiewania, na co wskazują liczne powtórzenia, paralelizmy składniowe i rymy. Poeta sięga tu po topos drogi jako metafory ludzkiej egzystencji. Wiersz jest ściśle związany z trybem życia autora - niestrudzonego podróżnika. Wędrówką jedną życie jest człowieka Szczegóły Teksty - Stare Dobre Małżeństwo. Wędrówką jedną życie jest człowieka. Jak chmura zwiewna życie jest człowieka ! Płynie wzwyż, Płynie w niż ! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka ! Śmierć go czeka ! „Wędrówką życie jest człowieka" to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć, że jak żadne inne jego dzieło, ten krótki utwór streszcza filozofię życiową poety. Mamy bowiem do czynienia z gorącą pochwałą witalizmu. Wiersz Edwarda Stachury „Wędrówką życie jest człowieka" jest podzielony na dziewięć strof o dwojakiej budowie. Strofy pierwsza, druga, piąta oraz szósta składają się z sześciu wersów zaczynających się zdaniem (porównaniem), tak jakby tytułem zwrotki i kończą potrójnym powtórzeniem wersu. Przecież iść! Będę iść! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił, Będę szedł! Będę biegł! Nie dam się! Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu? Brak mu tchu! Jak chmura zwiewna życie jest człowieka! Płynie wzwyż, Płynie w niż! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił Jednak iść! Przecież iść! nYoc.